Ωδή

Όταν πεθάνω, αγαπημένε,
Μην τραγουδήσεις πένθιμα για μένα·
Μη φυτέψεις κανένα ρόδο στο προσκεφάλι μου,
Ούτε κάποιο σκιερό κυπαρίσσι:
Γίνε εσύ το γρασίδι επάνω μου
Υγρό από τις μπόρες και από δροσοσταλίδες·
Και αν μαραίνεσαι, να θυμάσαι,
Και αν μαραίνεσαι, να ξεχνάς.

Δεν θα βλέπω τις σκιές,
Δεν θα αισθάνομαι τη βροχή·
Δεν θ’ ακούω το αηδόνι
Να τραγουδάει, σαν να πονάει·
Και καθώς θα ονειρεύομαι διασχίζοντας το λυκόφως
Που δεν ανατέλλει ούτε δύει,
Ίσως και να θυμάμαι,
Ίσως και να ξεχνώ.

             Christina Rossetti

Μετάφραση: Μαρία Ανδρεαδέλλη